Σειρά: Τα κλασικά μας διηγήματα
Πόλεμοι έγιναν και γίνονται πολλοί! Άλλοι για την εξουσία, άλλοι για το κέρδος κι άλλοι για την… τιμή! Κάπως έτσι, ο άδικος χαμός του γιου του βασιλιά Ψωμοφάγου από τον Φουσκομάγουλο, θα οδηγήσει σε μεγάλο πόλεμο τους Ποντικούς με τους Μπακάκους, που όμοιό τους ο κόσμος δεν έχει ματαδεί. Τι μπορεί όμως να γύρευε ένας ποντικός στη λίμνη ; Πόσο σημαντικά είναι τα επιχειρήματα για την αρχή ενός πολέμου και ποιες οι συνέπειές του; Και οι θεοί του Ολύμπου, ποια θέση θα πάρουν σε αυτή την αντιπαράθεση κάτω στη Γη; Μια παρωδία της Ιλιάδας του Ομήρου, που διακωμώδησε ένας άγνωστος αρχαίος ποιητής και διασκεύασε αργότερα, έμμετρα και χιουμοριστικά ο Ιωάννης Βηλαράς, για να μας γνωρίσει το λάθος του πολέμου, τη σημαντικότητα των επιλογών μας, αλλά και την προτροπή κανείς να μην υπερβαίνει τα μέτρα που του όρισε η φύση!
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Ιωάννης Βηλαράς γεννήθηκε στα Κύθηρα (1771) όμως μεγάλωσε και σπούδασε στα Ιωάννινα, πατρίδα του πατέρα του, από τον οποίο έμαθε μαθηματικά, λατινικά, γαλλικά και ιταλικά. Άρχισε τις σπουδές του στην ιατρική το 1794 στην Πάδοβα της Ιταλίας, συνέχισε στην Μπολόνια και κατέληξε το 1797 στη Βενετία όπου γνώρισε πολλά μέλη της Φιλικής Εταιρείας. Το 1800 επέστρεψε στα Ιωάννινα, όπου διορίστηκε γιατρός του Αλή πασά, του γιου του Βελή και του χαρεμιού. Μάλιστα, ακολούθησε τον Αλή πασά στις εκστρατείες του στη Θεσσαλία, στην Πελοπόννησο και στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες (1812-1817). Ο Βηλαράς αν και ασκούσε το επάγγελμα του γιατρού, ασχολήθηκε επίσης με τη φιλολογία, τη φιλοσοφία και τη βοτανική. Επικοινωνούσε με τον πνευματικό κόσμο των Ιωαννίνων (Αθανάσιο Ψαλίδα κ.ά.), αλληλογραφούσε με σημα-ντικά μέλη της κοινωνίας του Φαναρίου και αγωνίστηκε για την αναγέννηση του ελληνικού έθνους και πολιτισμού. Πρόβαλε την αξία της δημοτικής γλώσσας, θεωρείται από τους πρώτους ποιητές του νεοελληνικού πολιτισμού και έθεσε τις βάσεις για τη νεότερη λογοτεχνία μας. Επηρεασμένος από τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό, ήταν πολύ προοδευτικός στις ιδέες του, αφού στο έργο του «Ρομέηκη Γλόσα» (Κέρκυρα, 1814) πρότεινε ακόμα και τη φωνητική, αντί την ιστορική ορθογραφία. Αυτό ήταν και το μοναδικό του έργο που τυπώθηκε. Τα ποιήματά του -που ήταν πάντα σε στίχο ομοιοκατάληκτο- διακρίνονται σε σατιρικά όπου προσπαθούν να μας διδάξουν και σε ερωτικά όπου υμνούν τη δύναμη του έρωτα και εξελίσσονται σε βουκολικά ειδυλλιακά τοπία. Από τα πιο όμορφα ποιήματά του -και το μοναδικό που έχει σχέση με την οικογένειά του- βρίσκεται σ’ ένα πατρικό γράμμα προς έναν από τους δυο γιους του. Ο Βηλαράς έγραψε έμμετρους μύθους, γλωσσικά δοκίμια, διατριβές, επιστολές, διδακτικά κείμενα, μεταφράσεις και πεζογραφήματα όπως: «Ο Λογιότατος ταξιδιώτης», «Ο Λογιότατος ή ο Κολοκυθούλης», «Αμαρτία» και «Γνώθι σαυτόν». Μετά την πολιορκία των Ιωαννίνων από τα τουρκικά στρατεύματα, εγκατέλειψε τον Αλή πασά και κατέφυγε στο Τσεπέλοβο, όπου μάλιστα πήρε μέρος και στην οργάνωση της Επανάστασης στην Ήπειρο. Εκεί άφησε και την τελευταία του πνοή (1823) σε ηλικία 53 χρονών. Το 1827, μετά τον θάνατο του Αλή πασά, ο Αθανάσιος Πολίτης τύπωσε στην Κέρκυρα την πρώτη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων και πεζών του.
Λίγα λόγια για τους δημιουργούς
Ο Διονύσης Λεϊμονής γεννήθηκε στο Αιτωλικό της Αιτωλοακαρνανίας κι από πολύ νωρίς στράφηκε στη συγγραφή παιδικών και νεανικών ιστοριών. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Ιωαννίνων και ζει στη Νέα Ιωνία Βόλου όπου εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Ασχολείται με την αρθρογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά, τη συγγραφή λογοτεχνικών έργων, την επιμέλεια και κριτική έργων για παιδιά και ενήλικες, την παρουσίαση βιβλίων, τη διοργάνωση φιλολογικών-λογοτεχνικών εκδηλώσεων και τη διοργάνωση σεμιναρίων δημιουργικής γραφής για παιδιά, ενήλικες και εκπαιδευτικούς (πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης). Είναι κάτοχος πιστοποιητικού κατάρτισης στη Δημιουργική Γραφή από το Α.Π.Θ., μεταπτυχιακού τίτλου στο Τμήμα Δημιουργικής γραφής του Ε.Α.Π. από το Παν. Δυτικής Μακεδονίας και υποψήφιος διδάκτορας στο Α.Π.Θ. Επιμελήθηκε και παρουσίαζε για 8 χρόνια τη λογοτεχνική ραδιοφωνική εκπομπή «Μιλάμε για το βιβλίο» στο «Ράδιο 1» του Βόλου. Διατηρεί τη στήλη «11+1 ερωτήσεις» στο Bookia.gr με συνεντεύξεις συγγραφέων και εικονογράφων και είναι αρχισυντάκτης εβδομαδιαίας λογοτεχνικής εκπομπής για το παιδικό βιβλίο στη WebTv του Bookia.gr, ενώ συμμετέχει σε επιτροπές συγγραφέων για κρίση παιδικών βιβλίων. Από πολύ νωρίς στράφηκε στη συγγραφή παιδικών και νεανικών διηγημάτων: «Η Κολυμβήθρα του Σιλωάμ» (Παππάς, 2007), «Το Μυστικό της Δαγκάνας (Π.Ι.Τρ. Κύπρου, 2009), «Το Χαμένο Ταίρι» (Ακρίτας/Eν Πλω, 2009), «Τα Τίμια Δώρα» (Ήρα, 2013), «Δέκατο Έβδομο Κιβώτιο» (Πατάκης, 2014), «Τέταρτο Αλογάκι» (Πατάκης, 2017 /Βραβείο Public), «Δημιουργική Γραφή στην Α΄, Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου» (Γράφημα, 2018), «Ο Θαλασσοσφυριχτής» (Αρτέον Εκδοτική, 2018), «Ημερολόγιο δημιουργικής γραφής» (Γράφημα, 2019), «Τα χέρια της θεάς» (Πατάκης, 2020), «Το Παιδί με τη Φουστανέλα» (Αρτέον Εκδοτική, 2020), «Άρωμα Ευγένειας» (Νάμα, 2022).
Ο Πρόδρομος Μάνου γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε γραφιστική και παρακολούθησε σεμινάρια χαρακτικής και αγιογραφίας με δασκάλους τους Β. Χάρο, Γ. Γουρζή, Ά. Κομιανού, Β. Τσαλαματάβ και Γ. Κόρδη. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο ΠA.Δ.Α. και από το 2001 διδάσκει γραφιστική στο Τμήμα Γραφιστικής και Οπτικής Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Δυτ. Αττικής. Έχει επιμεληθεί καλλιτεχνικά το Λαογραφικό Μουσείο Αμαρουσίου και το Μουσείο 13 ΔΕΕ, έχει εικονογραφήσει ιδιωτικά εκκλησάκια και φορητές εικόνες, έχει σχεδιάσει εξώφυλλα, αφίσες και δίσκους με πρώτο σταθμό την εταιρεία Polygram και πολλές έντυπες και ηλεκτρονικές εφαρμογές οπτικής επικοινωνίας. Παράλληλα ζωγραφίζει τοίχους σπιτιών, ξύλινα πορτρέτα τεχνοτροπίας Φαγιούμ, βότσαλα, παιδικά έπιπλα και κάθε καλοκαίρι σκαλίζει ξύλινες μαγκούρες, επλουτίζοντας τη μεγάλη του συλλογή. Βιβλία που έχει εικονογραφήσει: «Το δέντρο του μικρού μας κόσμου» (Αρτέον Εκδοτική, 2019), «Το παιδί με τη φουστανέλα» (Αρτέον Εκδοτική, 2020), «Τα ξωτικά του τόπου μας», (Αρτέον Εκδοτική, 2022).
