Στέλιος Μουζάκης
Ένας αυθεντικός ερευνητής του πολιτισμού της πατρίδας μας. Με αμέτρητα ταξίδια και επιτόπια έρευνα εδώ και δεκαετίες, έχει κάνει γνωστά βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία, έχει ασχοληθεί με θέματα του νεοελληνικού λαϊκού πολιτισμού, ενώ έχει συμβάλλει και στην αποκατάσταση παραδοσιακών προβιομηχανικών εγκαταστάσεων. Το συγγραφικό και εκδοτικό του έργο, είναι πλούσιο και μοναδικό καθώς αριθμεί 30 μονογραφίες και πάνω από 290 άρθρα. Μελέτες του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά και επετηρίδες. Έχει συνεργαστεί σε συλλογικούς τόμους και σε ιστορικά λεξικογραφικά έργα. Έχει πραγματοποιήσει διαλέξεις, επιμορφωτικά σεμινάρια ή ομιλίες και έχει συμμετάσχει σε διάφορα ελληνικά και διεθνή συνέδρια με πρωτότυπες εισηγήσεις, όπως επίσης και σε ραδιοφωνικές εκπομπές.
Είναι τακτικό μέλος επιστημονικών εταιρειών ιστορίας, αρχαιολογίας και λαογραφίας, όπως στην Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία (ΕΛΑ), στην Εταιρεία Βυζαντινών Σπουδών, στην Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρείας Αττικών Μελετών, ιδρυτικό μέλος του Center of Greek-Russian Historical Research (CE.HI.R), μέλος της The International Molinological Society (TIMS) κ.ά. Διετέλεσε τακτικός συνεργάτης στη Μεγάλη Γενική Εγκυκλοπαίδεια «Υδρία» και στο «Εγκυκλοπαιδικό Προσωπογραφικό Λεξικό Βυζαντινής Ιστορίας και Πολιτισμού (ΕΠΛΒΙΠ). Για το έργο του έχει τιμηθεί με διάφορες διακρίσεις και βραβεία.
Γεννήθηκε στο Αιτωλικό, στη νερένια πολιτεία… και σήμερα ζει και εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στον Βόλο. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Ιωαννίνων, κάτοχος πιστοποιητικού κατάρτισης στη Δημιουργική Γραφή από το Α.Π.Θ και μεταπτυχιακός φοιτητής στο Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του Ε.Α.Π. Η μεγάλη του αγάπη για το βιβλίο τον οδήγησε στη δημιουργία της λογοτεχνικής ραδιοφωνικής εκπομπής «Μιλάμε για το βιβλίο» και στην ενεργό συμμετοχή του σε διάφορους οργανισμούς που έχουν σχέση με αυτό, όπως στην ΙΒΒΥ (Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου), στο Κε.Βι.Μα.Συ. (Κέντρο Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων) και στον Συνδέσμο Γραμμάτων και Τεχνών Θεσσαλίας. Ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα προωθώντας τη φιλαναγνωσία με συμμετοχή σε διοργανώσεις εκδηλώσεων για το βιβλίο, σε σεμινάρια δημιουργικής γραφής και σε παρουσιάσεις βιβλίων. Ασχολείται επίσης με την αρθρογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά. Από πολύ νωρίς στράφηκε στη συγγραφή παιδικών και νεανικών διηγημάτων. Δυο από αυτά, «Το Δέκατο Έβδομο Κιβώτιο» (Πατάκη, 2014) και το «Το Τέταρτο Αλογάκι» ( Πατάκη, 2017), αγαπήθηκαν τόσοαλιτιστικό ΄Ιδρυμα Τραπέζης Κύπρου, 2009), «Το Χαμένο Ταίρι», (Ακρίτας, 2009 -Εν πλω, επανέκδοση 2017), «Τα Τίμια Δώρα», (Ήρα, 2013), «Δημιουργική Γραφή στην Τάξη Α΄-Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου» (Γράφημα, 2018). Έχει συμμετάσχει επίσης με ποιήματα και πεζά σε συλλογικές εκδόσεις και ανθολογίες.
Η Ελευθερία Ζέη σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο (Σορβόννη). Διδάσκει νεότερη ελληνική και ευρωπαϊκή ιστορία στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και στο Atelier de Traduction Litteraire-Sciences Humaines του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών. Οι κυριότερες δημοσιεύσεις της αφορούν σε ζητήματα κοινωνικής και οικονομικής ιστορίας των νεότερων χρόνων (17ος-19ος αιώνας).
Αρχιτέκτων - Συγγραφέας
Ο Γιώργος Σπέης γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στην Αμερική ηλεκτρολόγος μηχανικός. Έχει περάσει τη ζωή του ανάμεσα στην πληροφορική (για βιοπορισμό) και την εθνογραφία. Έχει κάνει εθνογραφική έρευνα ανά την Ελλάδα, έχει συλλέξει αντικείμενα και συγγράψει διάφορα άρθρα με θέμα τον υλικό πολιτισμό και την περιβαλλοντική εκπαίδευση, και αρκετά βιβλία, όπως: «Ανεμόμυλοι του τόπου μας» (Αρτέον 2018), «Οι Σιφνιοί της Άνδρου» (Καΐριος Βιβλιοθήκη 2009), «Ένα λιοτρίβι στην Αλόννησο» (Κέδρος 2005), «Η Μελισσάνθη και οι μέλισσες» (Κέδρος 2005), «Ένας νερόμυλος στην Τζια (Κέδρος 2004) κ.ά. Έχει τιμηθεί με βραβείο από το Λαογραφικό Αρχείο της Ακαδημίας Αθηνών. Είναι ενεργό μέλος της The International Molinological Society (TIMS).
Η Καλλιόπη Στάρα μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στα Γιάννενα και το αγαπημένο της Ζαγόρι, όπου βρίσκεται το πατρικό της σπίτι. Από το 2012 εργάζεται ως ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όπου διδάσκει Πολιτισμική Οικολογία. Αγαπά τα βουνά, τα βιβλία, τα παλιά σπίτια, τη θάλασσα, τα μεγάλα δέντρα και τις γάτες. Μαζεύει μανιτάρια και βοτάνια, φυτεύει κήπους και ταξιδεύει με τον καλό της και τις κόρες της. Στις έρευνές της, έχει αφουγκραστεί πολλούς ανθρώπους να μιλάνε για τον τόπο τους, τις ιστορίες του και τη φύση. Έχει συμμετάσχει σε πολλές δράσεις, μελέτες και εκδόσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και έχει συνεργαστεί με περιβαλλοντικές οργανώσεις και οργανισμούς σχεδιάζοντας και υλοποιώντας προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Ένα από τα πρόσφατα πονήματά της είναι: «Τα αιωνόβια δέντρα, οι αξίες τους και η σημασία τους για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας» (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 2015). «Το δέντρο του μικρού μας κόσμου» είναι το πρώτο της παραμύθι. Τον Φεβρουάριο του 2012 τιμήθηκε με έπαινο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών.
Δρ Γιώργος Κοράκης
Επίκουρος Καθηγητής Δασικής Βοτανικής στο Τμήμα Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ. και διδάκτορας του ίδιου Τμήματος. Από το 2007 υπηρετεί ως μέλος ΔΕΠ στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Στο διδακτικό του έργο περιλαμβάνονται προπτυχιακά και μεταπτυχιακά μαθήματα στο γνωστικό αντικείμενο της Γενικής και Δασικής Βοτανικής, της Φυτοκοινωνιολογίας, των Καλλωπιστικών Δένδρων και Θάμνων, καθώς και της Διατήρησης της Βιοποικιλότητας. Έχει συμμετάσχει ως προσκεκλημένος εισηγητής σε εκπαιδευτικά προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει 22 δημοσιευμένες εργασίες σε διεθνή περιοδικά, 17 εργασίες σε εθνικά περιοδικά, 3 βιβλία και 7 κεφάλαια σε συλλογικούς τόμους. Έχει 28 δημοσιεύσεις σε πρακτικά επιστημονικών συνεδρίων (8 σε διεθνή και 20 σε εθνικά) και 23 δημοσιεύσεις σε τόμους περιλήψεων επιστημονικών συνεδρίων. Έχει συγγράψει διδακτικές σημειώσεις και εργαστηριακό βοήθημα για δύο προπτυχιακά μαθήματα. Από το 1996 και μετά έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από 35 επιστημονικά έργα και προγράμματα είτε ως επιστημονικός υπεύθυνος είτε ως επιστημονικός συνεργάτης. Είναι μέλος της Scientific-Editorial Committee του προγράμματος «THE FLORA OF GREECE project», που εκπονείται από τα ιδρύματα Botanic Garden and Botanical Museum Berlin-Dahlem (BGBM), Ελληνική Βοτανική Εταιρεία, Πανεπιστήμιο Πάτρας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει συνεργαστεί με περιβαλλοντικές εταιρείες και Μη Κυβερνητικές Περιβαλλοντικές Οργανώσεις και είναι τακτικό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου. Από τον Αύγουστο του 2020 είναι ιδρυτικό μέλος της «Εταιρείας Προστασίας Βιοποικιλότητας της Θράκης».
Δρ Ρήγας Τσιακίρης
Δασολόγος και επιστημονικός συνεργάτης τους Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας. Με μεταπτυχιακές σπουδές στην Μεγάλη Βρετανία και διδακτορικό στο τμήμα Βιολογίας του Α.Π.Θ. Το ερευνητικό του ενδιαφέρον εστιάζεται σε θέματα προστασίας και αειφορικής διαχείρισης του μεσογειακού τοπίου και των περιοχών υψηλής φυσικής και πολιτισμικής αξίας στην ορεινή και νησιωτική χώρα, ως τόπων διατήρησης απειλούμενων ειδών. Από την δεκαετία του 1980 συμμετέχει σε πολύμορφες δράσεις για την προστασία των περιοχών υψηλής φυσικής αξίας στην όλη την χώρα αναδεικνύοντας τη διεθνή τους σημασία ως Εθνικά Πάρκα και περιοχές του Ευρωπαϊκού δικτύου Φύση 2000.
Ο Ευάγγελος Γρυπιώτης γεννήθηκε, μεγάλωσε και ανδρώθηκε στη Νίκαια. Μικρασιάτες οι γονείς του από τα παράλια της Ιωνίας. Εδώ και 25 περίπου χρόνια, μελετά και αποτυπώνει με την τέχνη της μικροναυπηγικής, πλοία σταθμούς στην ιστορία της ναυσιπλοΐας και της ναυπηγικής εξέλιξης, με απόλυτο σεβασμό και τεκμηρίωση στην κουλτούρα της κάθε περιόδου. Ορόσημο στην σταδιοδρομία του αποτελεί η βράβευση του, από την Ακαδημία Αθηνών με βραβείο της τάξης των Θετικών Επιστημών, τον Δεκέμβριο του 2013, για την δίτομη μελέτη του με θέμα την ιστορία της ναυσιπλοΐας και της ναυπηγικής εξέλιξης του τόπου μας. Το 2015 τo δίτομο έργο μεταφράστηκε από τα Ελληνικά Ταχυδρομεία στην Κινεζική γλώσσα με σκοπό να αποτελέσει πλατφόρμα φιλοξενίας,προβολής και προώθησης αναμνηστικής σειράς γραμματοσήμων αφιερωμένων στο «Έτος Θαλάσσιας Συνεργασίας Ελλάδας – Κίνας».
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Eίναι απόφοιτος του ΣΓΤΚΣ Αθήνας, έχει σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό και μεταπτυχιακό τίτλο στο Arts, Design & Humanities ΜΑ - De Montfort University of Leicester. Μετά από είκοσι χρόνια στο χώρο της δημιουργικής διαφήμισης και τη συμμετοχή του σε μεγάλες διαφημιστικές καμπάνιες ακολούθησε την αληθινή του αγάπη, το βιβλίο. Με ρίζες από δυο άκρες του ελληνισμού, την Πόλη και την Πύλο, δεν θα μπορούσε να μην αγαπήσει τον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική φύση. Η μακροχρόνια αυτή αγάπη του, τα αμέτρητα ταξίδια του και η επαφή του με τον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό και τους ανθρώπους του, τον οδήγησε στη συγγραφή, στη συμμετοχή και επιμέλεια εικονογραφημένων εκδόσεων για τον νεοελληνικό πολιτισμό, την ιστορία και το φυσικό περιβάλλον, όπως: «Τα ψάρια του τόπου μας», «Θαλασσινά καΐκια και βάρκες του τόπου μας», «Πειρατικά και κουρσάρικα σκαριά των θαλασσών μας» κ.ά. Έχει συμμετάσχει στη σειρά ντοκιμαντέρ «Ναυς» του Cosmote History και στους «Πειρατές του Αιγαίου» στο OpenTV του Γιώργου Αυγερόπουλου. Το βιβλίο του «Ο "Θησαυρός" των Πειρατών» επιλέχθηκε στη βραχεία λίστα στην κατηγορία «Βιβλία Γνώσεων» στον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (IBBY 2018).
Ο Λεωνίδας Γουργουρίνης γεννήθηκε το 1974 στο Τορόντο του Καναδά, όπου έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Η νοσταλγία του πατέρα του για την Ελλάδα τον έφερε στη θερμή θάλασσα της Μεσογείου και ειδικότερα στην Αθήνα, όπου διαμένει μόνιμα. Σπούδασε προγραμματιστής-αναλυτής ηλεκτρονικών υπολογιστών. H απέραντη αγάπη του για την Ιστορία και τη θάλασσα είχε ως αποτέλεσμα να εξελιχθεί μέσα σε μία περίοδο είκοσι και πλέον ετών σε έναν από τους βαθύτερους γνώστες και μελετητές του μυστηριώδους, και σχεδόν άγνωστου για πολλούς, κόσμου των πειρατών και κουρσάρων της Μεσογείου. Είναι συγγραφέας του πρώτου ίσως βιβλίου στην Ελλάδα με συγκεντρωμένες λεπτομερείς αναφορές για τη ζωή πειρατών και κουρσάρων της Μεσογείου, με τίτλο «Πειρατεία στη Μάνη και στη Μεσόγειο». Έχει συμμετάσχει στην τηλεοπτική εκπομπή «Μηχανή του Χρόνου» με θέμα την ιστορία της πειρατείας, καθώς και στην τηλεοπτική εκπομπή «Οι πειρατές του Αιγαίου» αναφορικά με τον ρόλο της πειρατείας στη θάλασσα του πολύπαθου Αρχιπελάγους του Αιγαίου. Έχει παρουσία σε αρκετές ραδιοφωνικές εκπομπές. Οι εκτεταμένες μελέτες και γνώσεις του για την πειρατεία προκαλεί το ενδιαφέρον της διεθνούς αρχαιολογικής ερευνητικής ομάδας «Archéologie de la Piraterie des XVIIe-XVIIIe siècles» που το 2020 τον εντάσσει στα ενεργά μέλη της, ενώ πολλά άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και ιστοσελίδες. Σήμερα, συνεχίζει ακατάπαυστα τη συλλογή και τη μελέτη στοιχείων και ντοκουμέντων που αφορούν τις άγνωστες πτυχές του φαινομένου της πειρατείας και του κούρσου στην Ανατολική Μεσόγειο.
Παναγιώτης Δημητρόπουλος
Γεννήθηκε στα Χανιά το 1976. Τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια τα έζησε στην Αμαλιάδα. Σήμερα, υπηρετεί στις Ένοπλες Δυνάμεις και έχει λάβει μέρος σε ειρηνευτικές αποστολές στο Κόσοβο, ενώ έχει τιμηθεί με εύσημο μνεία από διεθνείς οργανισμούς για την προσφορά του αυτή. Από το 2010 παρακολουθεί το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, στο τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Πολιτισμού και βρίσκεται στο 3ο έτος της φοίτησής του. Είναι Γεν. Γραμματέας του Πολιτιστικού Σύλλογου Κοντοπούλων Κεραμειών. Το 2014 ήταν υπόψηφιος Δημοτικός Συμβουλος Χανίων. Έχει πλούσια δράση σε συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων πολλών Δημοτικών Σχολείων. Είναι παντρεμένος με την Κυριακή Σεραφειμίδου και έχουν ένα κοριτσάκι 9 ετών, την Καλλιόπη. Άλλα παιδικά, συγγραφικά του έργα: «Το χρυσαφένιο κουκούτσι», «Η μαγεμένη ευχή», «Ο μπαμπάς μου. Ο ήρωάς μου», «Τρεις νύχτες. Ένα Θαύμα».
Γεννήθηκε το 1966 στο χωριό Αρχάγγελος της Ρόδου. Ανήσυχο πνεύμα από μικρός, ήθελε να ταξιδέψει για να δει καινούργια μέρη. Ζώντας μακριά από τις ρίζες του, ανακάλυψε την αγάπη του για τον πολιτισμό και το φυσικό περιβάλλον του τόπου του. Πιστός στις αξίες του πρωτοστάτησε στη διάσωση της μικρόσωμης φυλής αλόγων της Ρόδου, και με την συμπαράσταση φίλων συνέβαλε αποφασιστικά στη δημιουργία του «Φαέθων», του συλλόγου που τα προστατεύει. Αστείρευτος σε ιδέες και ενέργεια, καταπιάστηκε πρόσφατα με κάτι πρωτόγνωρο γι’ αυτόν, τη συγγραφή. Με αμείωτο ενθουσιασμό, επιμονή και υπομονή συνεχίζει να υποστηρίζει τους σκοπούς του «Φαέθων», που είναι μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς όχι μόνο του τόπου του, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας.
Γέννημα θρέμμα της Τζιας (Κέας). Γεννήθηκε το 1955 και από μικρή τής άρεσε να ακούει ιστορίες παλιές, θρύλους και παραδόσεις από τους παππούδες και τις γιαγιάδες του τόπου της. Συγκέντρωνε με αγάπη παλιά αντικείμενα, τα κατέγραφε και τα συντηρούσε. Και σαν μεγάλωσε, έβαλε στη ζωή της σκοπό τη διατήρηση και την ανάδειξη της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου της. Έτσι το 2011, με τη βοήθεια της οικογένειάς της, μετέτρεψε το πατρικό της σπίτι στο «Λαογραφικό Μουσείο Κέας» για να εκθέσει όλα αυτά που με πολύ κόπο είχε μαζέψει. Παράλληλα έφτιαξαν κηποθέατρο όπου πραγματοποιούν πολιτιστικές και διαδραστικές εκδηλώσεις, ενώ το 2015 οργάνωσε το παιδικό εργαστήρι του Μουσείου για να γνωρίσουν τα παιδιά τη λαογραφία και την πολιτιστική κληρονομιά του νησιού. Για την προσφορά της στον πολιτισμό, της απονεμήθηκαν τιμητικοί έπαινοι και διακρίσεις, από τον Όμιλο για την Unesco Πειραιώς και Νήσων, την Περιφέρεια Ν. Αιγαίου, τον Δήμο Κέας και τον Σύλλογο Φίλων Κέας. Από τον Όμιλο για την Unesco προτάθηκε το 2017 για το βραβείο «EUROPA NOSTRA» της Ε.E. Άλλα συγγραφικά της έργα είναι: «Ο Ξωτάρης της Τζιας» (2009), «Τζιώτικο Γλωσσάρι και Γνωμικά» (2011), «Η Ωραία Ελένη της Τζιας» (2012), «Τον Καιρό του Λάμπρου» (2013), «In the days of Lambros (2014), «Το Ταξίδι του Κριθινίτη» (2015) και «Τζιώτικες Παραδοσιακές Συνταγές» (2016).
Γεννήθηκε στις 2 Φλεβάρη του 1934. Έζησε τα παιδικά του χρόνια μέσα στη φρίκη και τη δυστυχία του πολέμου. Την ίδια περίοδο ορφάνεψε από πατέρα και έτσι αναγκάστηκε να δουλέψει στα ψαροκάικα. Παρ’ όλες τις δυσκολίες της ζωής κατάφερε να γίνει καραβοκύρης. Η βαθειά γνώση του για τη θάλασσα τον οδήγησε στον τουρισμό, όταν στην Ύδρα τη δεκαετία του ‘50 βρισκόταν σε μεγάλη άνοδο. Μεγάλη αγάπη εκτός από τη θάλασσα, έχει και για τη μουσική. Παίζει από μικρός ακορντεόν. Αυτοδίδακτος και αυτοδημιούργητος ένιωσε την ανάγκη να αποτυπώσει στο χαρτί τις δυσκολίες της ζωής του. Γι’ αυτό και γράφει βιβλία που στηρίζονται σε αληθινές ιστορίες. Το πρώτο του βιβλίο ήταν η αυτοβιογραφία του «Αναμνήσεις μιας ζωής» και το δεύτερο «Αγάπη χωρίς σύνορα».
